Prolog

Szczęściara - tak każdy mnie opisuję. Nie zgadzam się z tym. Ludzie oceniają mnie po sławie mojego ojca i matki, która nie żyje. Jednak nie wiedzą jak jest naprawdę.

    Po śmierci mamy, tata zaplanował mi życie: sławna, bogata aktorka. Nie chciałam tego. Marzyłam o czymś innym, konkretnie o projektowaniu ubrań. Chciałam pójść w ślady matki : skończyć studia, być stażystką u znanych i mniej znanych projektantów, a potem może rozpocząć karierę. Ojciec nie chciał o tym słyszeć. Uważał że jego plan jest lepszy i na 100% wypali. Wybrał mi specjalną szkołę, na którą się zgodziłam i już nawet studia aktorskie. Skontaktował się też z kilkoma ludźmi, którzy będą go informować o najnowszych castingach itp. Zaplanował wszystko, a miałam przecież dopiero 18 lat.
    Moja przyszła macocha - Caroline - popierała to co chcę robić. Jako modelka widziała, że moje projekty są bardzo dobre. Zapewniała mnie, że gdy poćwiczę jeszcze trochę pokarze je ludziom w branży.
    Tata zaś nadal robił swoje i często zabierał mnie do swojego studia. Tam poznawał mnie z różnymi gwiazdami takimi jak: Rihanna, Katy Perry czy Justin Timberlake. Jako znany producent muzyczny mógł dużo dla mnie zrobić. Ja nie chciałam wiele... Ale dziękuję mu za jedno. Za jeden dzień, który zmienił chyba wszystko.

___________________________________________
Taki krótki, wiem. Ale się starałam ;) Dedykuję go mojej ukochanej @lovemybarca która namówiła mnie żebym zaczęła pisać to opowiadanko <3 Mam nadzieję, że się podoba.